یافته‌های نوین روانشناختی

سر کیفی عزیز

به گمان من، اورژانسی ترین مشکل بخش زیادی از مردم ما آن است که حال دلشان خوب نیست
یعنی، احساس خوب و دل خوش ندارند و به هر وسیله ای دارند آن را فریاد میزنند.

اما متاسفانه انگار هیچ کس متوجه، و به فکر این فقدان حال خوب آنها نیست؛ نه حاکمیت، نه هنرمندان، نه روشنفکران، نه روحانیان، نه دانشگاهیان، نه نویسندگان، و نه هیچکس دیگر.


البته، این فقدان حال خوب، انگار چیزی ورا و فرای چیزهای حال خراب کنی چون تورم افسارگسیخته، احساس وجود تبعیض و فساد و بی عدالتی، یا فرسودگی ناشی از پیشبینی ناپذیری وضعیت فردا و پسفردا، و یا حتی احساس کاذب بهشت بودن آنسوی مرزها و دوزخ بودن اینسوی مرزها است.
شاید بخشی از آن بخاطر ارضا نشدن نیازهای اساسی روانی باشد؛ یا هر چیز دیگر.

اما هرچه باشد، بی تردید استقبال جامعه به کسانی چون سنگرزاده
(آقای جون دل)
بخشی اش بخاطر همین است که کنشگران موثر اجتماع (در هر صنف و کسوتی) توجهی به حال بد مردم ندارند.

وگرنه، حتی یک آدم کم هوش هم میفهمد که واقعیت انسان و جامعه پیچیده تر از آن است که با حرفهای انگیزشی ساده ی امثال آقای جون دل، و حتی استر هیکس و آنتونی رابینز و وین دایر و دیگر اساتید موفقیت خارجی و ایرانی گرهی از کلاف پیچیده ی زندگی باز شود.

ولی با وجود تمام اینها، آنقدر حال دلشان بد است که انگار برای چند لحظه با آنها خوب میشود
و برای لحظه ای از هجوم بی امان عوامل حال خراب کن روزگار غافل میشوند و همین مقدار انگار برای این مردم عاشقِ میانبرها، کافیست
(فارغ از هر جریانی که پشت سر این افراد باشد).


دکتر محسن زندی (روانشناس)


https://www.tg-me.com/us/یافته‌های نوین روانشناختی/com.Hrman11

Telegram

یافته‌های نوین روانشناختی

هر انچه یک شهروند نیاز دارد در یک جامعه و روابط فردی و بین فردی خود بداند.

🔶️خلاصه‌ی‌ تاریخچه و مکاتب روانشناسی
🔻خبرهای روان‌شناختی
🔻آموزش روانی

⚕️ https://www.tg-me.com/moshavergar

www.tg-me.com/us/یافته‌های نوین روانشناختی/com.Hrman11/13861

1.2K viewsMay 11 at 06:32

سر کیفی عزیز

به گمان من، اورژانسی ترین مشکل بخش زیادی از مردم ما آن است که حال دلشان خوب نیست
یعنی، احساس خوب و دل خوش ندارند و به هر وسیله ای دارند آن را فریاد میزنند.

اما متاسفانه انگار هیچ کس متوجه، و به فکر این فقدان حال خوب آنها نیست؛ نه حاکمیت، نه هنرمندان، نه روشنفکران، نه روحانیان، نه دانشگاهیان، نه نویسندگان، و نه هیچکس دیگر.


البته، این فقدان حال خوب، انگار چیزی ورا و فرای چیزهای حال خراب کنی چون تورم افسارگسیخته، احساس وجود تبعیض و فساد و بی عدالتی، یا فرسودگی ناشی از پیشبینی ناپذیری وضعیت فردا و پسفردا، و یا حتی احساس کاذب بهشت بودن آنسوی مرزها و دوزخ بودن اینسوی مرزها است.
شاید بخشی از آن بخاطر ارضا نشدن نیازهای اساسی روانی باشد؛ یا هر چیز دیگر.

اما هرچه باشد، بی تردید استقبال جامعه به کسانی چون سنگرزاده
(آقای جون دل)
بخشی اش بخاطر همین است که کنشگران موثر اجتماع (در هر صنف و کسوتی) توجهی به حال بد مردم ندارند.

وگرنه، حتی یک آدم کم هوش هم میفهمد که واقعیت انسان و جامعه پیچیده تر از آن است که با حرفهای انگیزشی ساده ی امثال آقای جون دل، و حتی استر هیکس و آنتونی رابینز و وین دایر و دیگر اساتید موفقیت خارجی و ایرانی گرهی از کلاف پیچیده ی زندگی باز شود.

ولی با وجود تمام اینها، آنقدر حال دلشان بد است که انگار برای چند لحظه با آنها خوب میشود
و برای لحظه ای از هجوم بی امان عوامل حال خراب کن روزگار غافل میشوند و همین مقدار انگار برای این مردم عاشقِ میانبرها، کافیست
(فارغ از هر جریانی که پشت سر این افراد باشد).


دکتر محسن زندی (روانشناس)


https://www.tg-me.com/us/یافته‌های نوین روانشناختی/com.Hrman11

BY یافته‌های نوین روانشناختی